1 marca dwóch naszych braci, Jakub i Grzegorz, złożyło uroczystą profesję w Zakonie Cysterskim. Tym samym dali Bogu ostateczną odpowiedź na skierowane do niech wcześniej zaproszenie i wobec Kościoła potwierdzili chęć wytrwania w obranym sposobie życia do śmierci.
Życie mnisze jest nieustannym poszukiwaniem Boga. Szukamy Go jednak nie na własną rękę, ale jak Tego, który pierwszy nas umiłował, poszukiwał i zaprosił do uczestnictwa w swoim Boskim życiu. Ten stały wysiłek szukania Boga w Chrystusie ma swój początek w naszym powołaniu danym przez Boga, w którym to powołaniu Chrystus nieustannie wzywa nas do dawania odpowiedzi pełnej miłości.
Na wezwanie do szczególnej służby Bożej wiele lat temu odpowiedzieli brat Jakub Edward Zawadzki z Brzezin i brat Grzegorz Wojciech Brodacki z Jarosławia, którzy podczas sprawowanej przez Opata jędrzejowskiego Eucharystii uroczyście i nieodwołalnie poświęcili się Bogu na wieczność. Kilka lat wcześniej, przekraczając mury klasztorne poddali się formacji, w czasie której poznając Regułę i zakonne życie ugruntowali swoje pragnienie, aby w konsekwencji złożyć przed Bogiem wieczyste przyrzeczenia swojej stałości, zachowania obyczajów monastycznych i posłuszeństwa.
Przyrzecznie stałości dotyczy nie tylko stałości miejsca i wytrwania na raz obranej drodze aż do śmierci, ale dotyczy również stałości w sprawach mniejszych, nawet najdrobniejszych – jest to trwała dyspozycja umysłu, serca i woli w wypełnianiu podjętych zobowiązań. Ślub przemiany obyczajów to ciągłe „nawracanie się”, zwracanie ku Bogu i dążenie do doskonałości – jest to dostosowanie swoich obyczajów do monastycznego sposobu życia. Profesję dopełnia ślub posłuszeństwa Bogu, który objawia się również w posłuszeństwie decyzjom przełożonych i tym samym w posłuszeństwie Kościołowi i nauczaniu papieża.
Mnich przyrzekając to wszystko nie składa trzech odrębnych ślubów, lecz zobowiązuje się żyć w oparciu o wskazania Ewangelię i Reguły aż do śmierci – oddaje całe swe życie służbie Chrystusowi, Kościołowi, swoim współbraciom i bliźnim. Profesja uroczysta jest szczególnego rodzaju konsekracją całej egzystencji mnicha – całego jego życia. To oddanie się Bogu, zakorzenione głęboko we chrzcie świętym, profesja głębiej wyraża, a Kościół włącza do ofiary Mszy świętej.
Eucharystii przewodniczył o. Edward Stradomski, opat tutejszej wspólnoty. Przybyli na nią liczni goście, kapłani diecezjalni i zakonni, współbracia cystersi i franciszkanie (z którymi nasi bracia studiują, przygotowując się do święceń), rodzice, rodzeństwo, krewni, przyjaciele, goście z rodzinnych parafii i jędrzejowscy parafianie. Liturgii towarzyszył śpiew chorału cysterskiego w wykonaniu młodych mnichów Polskiej Kongregacji Zakonu.
Opacką świątynię wypełniła wspólna modlitwa za braci Jakuba i Grzegorza. Wzywaliśmy wstawiennictwa Najświętszej Maryi Panny – patronki Zakonu Cysterskiego, a także świętych patronów, by ci mnisi, trwając w złożonych przyrzeczeniach, w szczerym poszukiwaniu Boga, w gorliwości w Służbie Pańskiej i w znoszeniu trudów na drodze do świętości wciąż doskonalili się w miłości Boga i ludzi, i czerpali radość z wypełnienia swego powołania.